سرآغاز
یا کریم
دوستی میگفت، یاحق نگو. مثلا بگو یا کریم، یا رحیم، یا رزاق و یا ... آخر این حق گفتن ابتدا گریبان خودمان را خواهد گرفت. تو که یاحق می گویی یعنی خواستار حق هستی. حال، حال خود را دریاب آیا پذیرنده اش هستی یا نه؟ آیا حق این است که ساکت باشی؟ آیا حق این است که ببینی و ندیده بیانگاری؟ آیا کاری کرده ای که حقیقتا کاری باشد؟ آیا اگر حق آمد گریبان تو را نمی گیرد؟
بیا از این هم بنیادی تر بنگریم. حرفی زده ایم که خومان آن را باور داشته باشیم؟ باوری بوده است که در پی آن کوشش باشد؟ کاری؟ طلبی؟ خواستی؟ گفتاری که همسان عمل نباشد دروغ است. دروغ را باور داریم یا راستی را؟
یارب چه قدر فاصله ی دست و دهان است؟
باری با کریم آغازیدیم تا او کرامتمان کند و با ما، با عدل و انصاف رفتار نکند بلکه با رحمت و کرامت ....
امید که گفتارمان را راست گرداند
و کردارمان را همسان گفتار
